اوتلندر ۲۰۲۶ با موتور 2.5 لیتری تنفس طبیعی؛ سامورایی با قلب قویتر در جاده‌های ایران + عکس

تحول فنی؛ خداحافظی با پیشرانه قدیمی و سلام به تکنولوژی نیسان

این کراس‌اوور ژاپنی که نسل چهارم (سری GN) این خانواده محسوب می‌شود، سنت‌شکنی کرده و دیگر از پیشرانه‌های قدیمی سری ۴J میتسوبیشی استفاده نمی‌کند. قلب تپنده این خودرو اکنون یک پیشرانه ۲.۵ لیتری تنفس طبیعی با کد PR25DD است که مستقیماً از مهندسی شریک تجاری این کمپانی، یعنی نیسان، وام گرفته شده است. این پیشرانه دقیقاً همان موتوری است که روی نیسان ایکس-تریل (Rogue) نسل جدید نصب شده و به دلیل استفاده از تکنولوژی‌های مدرن کاهش اصطکاک و مدیریت حرارتی، راندمان حرارتی بالایی دارد. استفاده از سیستم پاشش سوخت مستقیم (GDI) در این موتور، اگرچه باعث افزایش راندمان و کاهش مصرف سوخت شده است، اما حساسیت آن به کیفیت بنزین را نسبت به نسل‌های قدیمی‌تر اوتلندر که از سیستم پاشش چندنقطه‌ای (MPI) استفاده می‌کردند، افزایش می‌دهد؛ نکته‌ای که مالکان آینده باید در نگهداری از این خودرو مدنظر داشته باشند.

بررسی عملکرد گیربکس CVT نسل جدید ایکس-ترونیک

انتقال قدرت در اوتلندر ۲۰۲۶ بر عهده نسل جدید گیربکس‌های پیوسته (CVT) شرکت جاتکو است که با نام تجاری X-Tronic شناخته می‌شود. مهندسان اتحاد رنو-نیسان-میتسوبیشی تلاش کرده‌اند تا بزرگ‌ترین نقطه ضعف گیربکس‌های CVT، یعنی حس لیز خوردن تسمه و عدم هماهنگی دور موتور با سرعت خودرو را در این نسل برطرف کنند. این گیربکس با شبیه‌سازی ۸ دنده مصنوعی، رفتار یک گیربکس اتوماتیک عادی را تقلید می‌کند و در شتاب‌گیری‌های ناگهانی، واکنش‌های اسپرت‌تری از خود نشان می‌دهد. با این حال، ذات گیربکس‌های CVT همچنان بر رانندگی اقتصادی و آرام متمرکز است و نباید انتظار رفتاری تهاجمی همانند گیربکس‌های دوکلاچه (DCT) که در رقبای چینی دیده می‌شود، از آن داشت. سیستم انتقال قدرت این خودرو به احتمال بسیار زیاد از نوع S-AWC (Super-All Wheel Control) خواهد بود که یکی از پیشرفته‌ترین سیستم‌های دو دیفرانسیل جهان است و توانایی توزیع گشتاور هوشمند بین چرخ‌ها را برای حفظ پایداری در پیچ‌ها دارد.

زبان طراحی و پلتفرم مشترک؛ بلوغ یک کراس‌اوور

نسل چهارم اوتلندر بر روی پلتفرم ماژولار CMF-CD بنا شده است؛ پلتفرمی که زیربنای نیسان ایکس-تریل و رنو کولئوس جدید نیز محسوب می‌شود. این اشتراک پلتفرم باعث شده تا اوتلندر جدید از نظر ابعاد رشد چشمگیری داشته باشد و عرض بدنه آن به شکل محسوسی افزایش یابد. زبان طراحی این خودرو بر پایه کانسپت "I-Fu-Do-Do" به معنای "با شکوه و اصیل" شکل گرفته است. در نمای روبرو، فلسفه طراحی Dynamic Shield میتسوبیشی به بلوغ کامل رسیده است؛ جایی که چراغ‌های دی‌لایت باریک در بالا و چراغ‌های اصلی در سپر قرار گرفته‌اند و جلوپنجره‌ای عریض با تزیینات کرومی، چهره‌ای تهاجمی به خودرو بخشیده‌اند. این طراحی جسورانه اگرچه مدرن است، اما محل قرارگیری چراغ‌های اصلی در سپر می‌تواند در تصادفات شهری کوچک، هزینه‌های تعمیراتی بالایی را به مالک تحمیل کند.

ارگونومی و چیدمان صندلی‌ها در کابین جدید

نقطه قوت اصلی اوتلندر ۲۰۲۶ نسبت به بسیاری از رقبای هم‌کلاس، امکان سفارش‌گذاری آن با چیدمان ۷ نفره است. با توجه به افزایش فاصله محوری، فضای پای سرنشینان ردیف دوم بسیار مطلوب است، اما ردیف سوم همچنان بیشتر مناسب کودکان یا استفاده در مسافت‌های کوتاه خواهد بود. طراحی داخلی خودرو با یک جهش کیفیت عظیم روبرو شده است. استفاده از خطوط افقی ممتد، نمایشگر شناور مرکزی و حذف دکمه‌های فیزیکی اضافی، فضایی مینیمال و لوکس را ایجاد کرده است. متریال استفاده شده در داشبورد و رودری‌ها از پلاستیک‌های خشک نسل قبل فاصله گرفته و حس یک خودروی پریمیوم را القا می‌کند. با این وجود، برخی منتقدان معتقدند که شباهت بیش از حد برخی المان‌های داخلی (مانند دسته دنده و کلیدهای شیشه بالابر) به محصولات نیسان، تا حدودی هویت مستقل میتسوبیشی را کمرنگ کرده است.

تجهیزات ایمنی و رفاهی در نسخه‌های وارداتی GCC

درج عبارت GCC در اسناد منتشر شده، خبر خوبی برای خریداران ایرانی است. خودروهای سفارش کشورهای حاشیه خلیج فارس (GCC) معمولاً به سیستم‌های تهویه مطبوع قدرتمندتر (کمپرسور قوی‌تر و رادیاتور بزرگ‌تر) مجهز هستند تا در گرمای طاقت‌فرسای منطقه دوام بیاورند. با توجه به اینکه اوتلندر ۲۰۲۶ در کلاس خودروهای نیمه‌لوکس وارداتی قرار می‌گیرد، انتظار می‌رود لیست کاملی از تجهیزات رفاهی را ارائه دهد. سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک سه کاناله (Tri-Zone) که امکان تنظیم دما برای سرنشینان عقب را نیز فراهم می‌کند، یکی از ویژگی‌های احتمالی این نسخه است.

فناوری‌های کمک‌راننده و ایمنی فعال

میتسوبیشی در این نسل تمرکز ویژه‌ای بر ایمنی داشته است. سیستم MI-PILOT Assist که ترکیبی از کروز کنترل تطبیقی و رادار بین خطوط است، رانندگی در بزرگراه‌ها را تسهیل می‌کند. همچنین وجود ۱۱ کیسه هوا در فول‌ترین نسخه (شامل ایربگ زانویی راننده و ایربگ میانی جلو برای جلوگیری از برخورد سرنشینان جلو با یکدیگر) استانداردهای ایمنی را ارتقا داده است. وجود رادارهای نقطه کور و هشدار ترافیک عقب (RCTA) در ترافیک‌های شهری ایران بسیار کاربردی خواهد بود. البته باید دید که نسخه نهایی وارد شده به ایران، تمام این آپشن‌ها را حفظ خواهد کرد یا برای کنترل قیمت نهایی، برخی از سیستم‌های گران‌قیمت راداری حذف خواهند شد؛ موضوعی که در خودروهای وارداتی اخیر متاسفانه بسیار شایع بوده است.

تحلیل بازار و جایگاه رقابتی در برابر چینی‌ها

ورود میتسوبیشی اوتلندر ۲۰۲۶ به بازار ایران، معادلات بخش کراس‌اوورهای ۲ تا ۳ میلیارد تومانی (قیمت‌های جهانی، بدون در نظر گرفتن تعرفه و سود بازرگانی) را برهم خواهد زد. در حال حاضر، این سگمنت در قبضه کراس‌اوورهای لوکس چینی مانند فونیکس تیگو ۸ پرو مکس و تا حدی نمونه‌های وارداتی محدود کیا اسپورتیج و هیوندای توسان است. برگ برنده اوتلندر در این رقابت، اصالت ژاپنی و دوام قطعات فنی آن است. مشتریان ایرانی که تجربه خوبی از استهلاک پایین نسل‌های قبلی اوتلندر و پاجرو دارند، احتمالاً به سمت این خودرو گرایش پیدا خواهند کرد.

از سوی دیگر، رقبای چینی با ارائه پیشرانه‌های توربوشارژ قدرتمندتر (معمولاً بالای ۲۵۰ اسب بخار) و لیست آپشن‌های اغواکننده، سعی در حفظ سهم بازار خود دارند. موتور ۲.۵ لیتری تنفس طبیعی اوتلندر با وجود دوام بالا، از نظر شتاب اولیه و هیجان رانندگی در پسِ رقبای توربو قرار می‌گیرد و این می‌تواند برای قشر جوان‌تر خریداران یک نکته منفی تلقی شود. اما برای خانواده‌هایی که به دنبال خودرویی مطمئن برای سفرهای طولانی و استفاده بلندمدت هستند، عدم وجود توربوشارژر و پیچیدگی‌های نگهداری آن، یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود. همچنین سیستم خدمات پس از فروش آرین موتور که سابقه طولانی در پشتیبانی از میتسوبیشی دارد، می‌تواند کفه ترازو را به نفع این سامورایی سنگین کند.